YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
ŞUA İZNİ • ZAMANAŞIMI BAŞLANGICI
ÖZET: Şua izni alacağında zamanaşımı başlangıcı fesih tarihinden itibaren değil, şua iznine hak
kazanma tarihinden itibaren başlatılmalıdır.
Y. 9 HD. E. 2009/36989, K. 2012/5590, T. 23.2.2012
Davacı, şua izni alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi F.U.K. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Yargıtay Kararı:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, üroloji uzmanı olarak çalıştığını, kullandırılmaşan şua izni bu
lunduğunu ileri sürerek, şua izni alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava
nın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının şua izin alacağına hak kazanıp kazanmadağı noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının üroloji uzmanı olarak çalıştığı, davalı kurum tarafından, 2005 yılından sonra şua izinlerinin kullandırıldığı, önceki çalışmalar için şua izni kullandırılmadığı anlaşılmaktadır.
3153 sayılı nizamnamenin 21 ve 22. maddesinde röntgen ve radyom ile çalışanların günlük azami çalışma süresi günlük 5 saat olarak belirlenmiştir. İşçinin çalışmasının yasaklandığı dönemde çalışma karşılığı olmaksızın ücret hakkı bulunmaktadır. Aynı dönemde işçinin çalıştırılması halinde, işverence işçinin zararının da karşılanması gerekir. Sözü edilen çalıştırma yasağı, yıllık izin olarak değerlendirilmeyeceğinden iş sözleşmesinin sona ermesi üzerine son ücrettin izin ücreti olarak talep mümkün olmasa da, işçinin çalıştırılmasının yasaklandığı dönemde çalışması halinde işçinin zararının tazmin edilmesi gerekir.
Mahkemece davacının son ücreti üzerinden yapılan hesaba göre alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Ancak şua izni fazla çalışma benzeri alacak olduğundan ve İş Kanununda açıkça düzenlenmediğinden, işçinin sözü edilen zaman dilili içinde
çalıştırılması halinde çalışma karşılığı olmaksızın alması gereken ücret yanında, ait olduğu dönem ücretile hesaplanan çalışılan süre ücreti kadar tazminatın ödenmesin gerekir. Mahkemece çalışılan dönem ücretine göre yeniden hesaplama yapılarak sonuca gidilmelidir.
2- Şua izin alacağı yukarıda da belirtildiği üzere fazla çalışma benzeri çalışma karşılığı olduğundan zamaacşımı da fesihten itibaren değil, şua
iznine hak kazanma tarihinden itibaren dikkate alınmalıdır. Davalının zamanaşımı itirazı değerlendirilemediğinden karar bu yönden de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine
23.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
