Davacının hükümsüzlüğünü talep ettiği markanın 22.11.1996 tarihinde tescil edildiği, 5 yıl geçtikten sonra davanın 03.11.2003 tarihinde açıldığı sabit olup, davalı vekilinin zamanaşımı def’inin 556 s. KHK.nin 42. maddesi çerçevesinde değerlendirilmesi gerekirken, mahkemece mutlak ret nedenlerine dayalı tescil engellerinin kamu düzeniyle doğruda ilgisi nedeniyle hükümsüzlük davalarının her zamana açılabileceğine yönelik gerekçesi doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ E. 2005/11284 K. 2006/11888 T. 20.11.2006
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, uzunca süre Tekel tarafından üretilen anasonlu içki vasfındaki rakının Türk toplumunda bilinen mecazi anlamlarından birinin de Aslan sütü olduğu, aslan sütü ibaresinin rakı ile özdeşleşmiş ve eş anlamlı olarak yaygın şekilde kullanılmakta olması nedeniyle rakı dışında bir alkollü içkinin aslan sütü markası ile satılması halinde tüketici tarafından ürünün bir rakı içkisi olduğu düşüncesiyle satın alınma tehlikesi bulunduğundan davalı markasındaki içkiler emtiası yönünden 7/1-f maddesi anlamında yanıltıcı olacağı, ancak şarap ve likörler için yanıltıcı olmayacağı gibi 7/1-c anlamında da aslan sütü ibaresinin şarap ve likörler için cins, çeşit, vasıf gibi karakteristik özellikler belirten ibarelerden olmadığı, 42/2 maddesine göre hükümsüzlük hallerinin markanın tescil edildiği bir kısım mal veya hizmete ilişkin bulunması halinde yalnız o mal veya hizmetle ilgili olarak kısmi hükümsüzlük verilebileceği, ayrıca usulüne uygun olarak tescil edilen bir markanın Markalar Hukukuna aykırı olmamak kaydıyla kullanımının da haksız rekabet oluşturmayacağı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalı adına tescilli “ASLAN SÜTÜ” ibareli markanın 33.sınıf içkiler emtiası yönünden Hükümsüzlüğüne, şaraplar ve likörler emtiası ile sair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, davalı adına 22.11.1996 tarihinde tescil edilen ‘ASLAN SÜTÜ’ ibareli markanın 556 sayılı KHK.’nin 7/1 maddesinin c ve f bentlerine aykırı bulunduğunu ileri sürerek hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Anılan KHK, marka tescil başvuruları değerlendirilirken ilgililere itiraz hakkı yanında sonradan tescil edilen markanın hükümsüz sayılabilmesi için dava açma olanağı da tanımıştır. Ancak, KHK.’nin 42. maddesinde Paris Konvansiyonuna göre tanınmış sayılan marka sahiplerinin hükümsüzlük davasını tescil tarihinden itibaren 5 yıl içinde açması gerektiği hükme bağlanmışken diğer markalar için bir düzenleme yapılmamıştır.
Bahse konu düzenleme ve dava açma hakkının sınırsız sürede kullanılmasının yasanın ruhu ve hukuk mantığı ile bağdaşmayacağı gerçeği dikkate alınarak, bu husustaki yasal boşluğun, tanınmış sayılan markalar için öngörülen 5 yıllık sürenin, en azından diğer markalar yönünden de açılacak davalar için de uygulanarak doldurulması Dairemiz’ce uygun görülmüştür. Nitekim, Avrupa Topluluğu Anlaşmasının 189 uncu maddesi uyarınca kabul edilen 89/104 sayılı Yönergede tanınmamış markalar için de 5 yıllık hak düşürücü süre öngörülmüştür.
Somut olayda davacının hükümsüzlüğünü talep ettiği markanın 22.11.1996 tarihinde tescil edildiği, 5 yıl geçtikten sonra davanın 03.11.2003 tarihinde açıldığı sabit olup, davalı vekilinin zamanaşımı def’inin 556 s. KHK’nin 42. maddesi çerçevesinde değerlendirilmesi gerekirken, mahkemece mutlak ret nedenlerine dayalı tescil engellerinin kamu düzeniyle doğruda ilgisi nedeniyle hükümsüzlük davalarının her zamana açılabileceğine yönelik gerekçesi doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Tasarıma, Markaya, Patente Dayanan Taleplerde Zamanaşımı
